Bieszczady |
Tatry |
Karkonosze |
Bieszczady (522.12 i 522.13;
węg. Besszádok, słow. i cz. Bukovské vrchy, rus. Бещады,
ukr. Бещади) – grupa dwóch pasm górskich w łańcuchu
Karpat. Pasma Bieszczadów znajdują się między Przełęczą
Łupkowską (640 m n.p.m.) a Przełęczą Wyszkowską (933 m
n.p.m.). Najwyższy szczyt Bieszczadów to Pikuj (1405 m
n.p.m., na Ukrainie) zaś na terytorium Polski – Tarnica
(1346 m n.p.m.). Dzielą się na: Bieszczady Zachodnie (na terenie Polski i Ukrainy), Bieszczady Wschodnie (na terenie Ukrainy). Bieszczady należą do Beskidów Wschodnich, które są częścią Zewnętrznych Karpat Wschodnich. Mimo iż szczytowe partie zajmują połoniny, Bieszczady zaliczane są do pasma Beskidów Lesistych, a nie Połonińskich. |
|
Tatry (514.5, słow. Tatry, niem. Tatra, węg. Tátra[1]) – najwyższe pasmo w łańcuchu Karpat, również najwyższe między Alpami a Uralem i Kaukazem. Są częścią Łańcucha Tatrzańskiego, w Centralnych Karpatach Zachodnich[2]. Wysokogórska część Tatr o glacjalnym charakterze jest unikatowa w skali Polski i zalicza się do najwyższej kategorii pod względem atrakcyjności |
|
Karkonosze (pol. n. tradyc. do 1946 Góry
Olbrzymie, również Karkonosze[1], cz. Krkonoše, śl.-niem.
Riesageberge[2], niem. Riesengebirge, ang. Giant
Mountains) (332,37) – najwyższe pasmo górskie Sudetów i
zarazem Czech rozciągające się na przestrzeni ok. 40 km
(od Przełęczy Szklarskiej na zachodzie do Przełęczy
Lubawskiej na wschodzie). Szerokość pasma waha się od 8 do
20 km. Karkonosze zajmują powierzchnię ok. 650 km², z
czego do Polski należy 185 km² czyli 28,46%. Głównym
grzbietem oraz Grzbietem Lasockim przebiega granica
polsko-czeska. Najwyższym szczytem jest Śnieżka (1603 m
n.p.m.) - najwyższy szczyt Czech, Sudetów, województwa
dolnośląskiego i Śląska. |